Tag archieven: Blij

Interview Samenlezenisleuker

131753

 

Corina Huffman-Bloemendaal en Karin Meinen-Benjamins -ja, dezelfde dames die een vijf-sterren-recensie over TEGENWICHT schreven – vuurden hun vragen op me af. Hoe leuk was dat!!!

Lees de vragen hieronder of bekijk het volledige artikel hier:https://samenlezenisleuker.wordpress.com/2016/05/13/samen-praten-met-conny-hoogendoorn/

INTERVIEW

Je bent pas laat begonnen met schrijven doordat je tijd teveel kreeg. Had je ooit gedacht dat het zo goed zou bevallen?

Nee, zeker niet. Het begon als grap. Mijn man en ik hebben samen een bedrijf en soms mailde ik hem. Gewoon dingetjes die we ook tussen de bedrijven door hadden kunnen bespreken. Maar lezen deed hij zelden. Antwoorden nog minder. Tot ik er kleine verhaaltjes van ging maken, die, ondanks dat we al heel lang samen zijn, soms een tikkeltje ondeugend waren. Het bleek een verslavende bezigheid. En dat terwijl ik als meisje zo’n hekel aan de verplichte opstellen had!

Tegenwicht heeft een supermooie kleurige cover, hoe kwam je bij deze cover?

Mijn verhalen gaan vaak over mensen die iets te verbergen hebben. Nare gebeurtenissen uit hun jeugd, een geheime liefde, angst voor eenzaamheid, wraakgevoelens … Dat wilde ik laten zien. Tegelijkertijd wilde ik tonen dat het soms niet erg is om je een beetje te verstoppen. En misschien wilde ik er ook wel mee zeggen dat mensen kleurrijk en de moeite waard zijn. Zoiets. 

De verhalen in Tegenwicht hebben bij ons diepe indruk gemaakt, waar haal je je inspiratie vandaan? Zien we wat van Conny in de personages?

Ik denk dat er altijd aspecten van een schrijver in zijn of haar verhaal terug te vinden zijn. Buiten dat ik geloof dat je niet empathisch kan schrijven als je een te grote afstand tot je karakters bewaart, zijn een aantal verhalen gebaseerd op gebeurtenissen die ik zelf meemaakte. Neem mijn verhaal Dovemansoren. Ooit zat ik precies zo op het laadperron van Ikea te wachten op mijn vervoer. Dat duurde een hele poos, maar ik vermaakte me uitstekend met de boeiende mensen die even naast me op de slaapbank gingen zitten. De dominee in Stille nacht lijkt verdacht veel op mijn eigen dominee en ook de meiden in Zussen en Spelletjes zijn gebaseerd op echte mensen. 
Maar wees gerust, je kan me nog steeds in vertrouwen iets vertellen. Ik maak er niet onmiddellijk een verhaal van.  En ik heb ook geen plannen om stiekem iemand te vermoorden of stilletjes vreemd te gaan.

Als Koningin van het Korte Verhaal, kan je jezelf beschrijven in twee zinnen?

Wat een lastige vraag! Uh… ik ben vrolijk, soms best lief, maar ik plaag graag. Zal ik anders even mijn man en kinderen vragen om deze vraag te beantwoorden? 😉 

Het vervolg is in de maak, heb je een streefdatum voor het uitbrengen? Kunnen we weer zo een spetterende cover verwachten?

In de maak is een groot woord. Natuurlijk schrijf ik nog steeds verhalen, maar ik ben een trage schrijver en niet snel tevreden met wat ik produceer. Sommige verhalen herschrijf ik wel twintig keer. Het kan dus best nog een poosje duren. Maar … de cover weet ik al! Minstens zo markant als die van Tegenwicht. Misschien moet ik die maar vast op de wand prikken. Als stok achter de deur?

Zou je ooit een volledig boek willen schrijven in plaats van een bundel met korte verhalen?

Dit is een gewetensvraag. Voordat Uitgeverij EigenZinnig het avontuur met me aandurfde, ontving ik een afwijzing van een andere uitgever. Dat klinkt naar, maar dat valt reuze mee. Hij schreef namelijk dat een verhalenbundel niet in hun oeuvre paste, maar dat hij graag een roman van mijn hand uit zou geven. Hoe gaaf was dat! Ik had al een verhaalidee en ben toen geruime tijd bezig geweest met het uitwerken van de synopsis, volgorde van de hoofdstukken, karakterschetsen enzovoort. Maar toen ik daar mee klaar was en ik in feite alleen nog maar hoefde ‘in te vullen’ smolt mijn inspiratie als sneeuw voor de zon. Het plezier verdween, want het ging bijna op werken lijken. Klinkt dat erg lui? Mijn frame staat, dus misschien ooit. Inmiddels heb ik ook een idee voor een andere roman, maar die verkeert nog in het ‘sudderstadium’. Maar misschien hou ik het wel bij, in mijn ogen een beetje onderschatte, korte verhalen schrijven.

Er staan al aardig wat prijzen op je naam? Heeft er eentje een speciale betekenis voor je of zijn ze allemaal even belangrijk?

Nee, ze zijn niet allemaal even belangrijk moet ik erkennen als ik naar de stapel kijk. De eerste bundel, Het Keerpunt, een publicatie van LetterRijn, is heel bijzonder. Ik had op aandringen van mijn man voor de grap een verhaal ingestuurd voor een schrijfwedstrijd en werkelijk nooit gedacht er iets mee te bereiken. Ik herinner me mijn verbazing als de dag van gisteren. Ook Niets is wat het lijkt was en is speciaal. Tussen de schrijvers van deze bundel is een hechte vriendschap ontstaan. We leven intens met elkaar mee. Dat vind ik bijzonder waardevol. En natuurlijk is de ene wedstrijd hoger aangeschreven dan de andere. Op de bundels Schaduwkant, Ruis en Ziek ben ik erg trots. 

Lees je zelf veel en welk genre kunnen we vooral vinden in jouw boekenkast?

Ik ben altijd een gulzige lezer geweest. Tot ik zelf ging schrijven. Best raar eigenlijk. Maar nu spendeer ik mijn vrije tijd het liefst aan schrijven. O ja, en aan het proeflezen van bevriende auteurs natuurlijk. Dat is erg inspirerend. 
Maar ik koester boeken waar ik van genoten heb. Schaduw van de wind van Carlos Ruiz Zafón, De Millennium trilogie van Stieg Larsson, maar ook Gejaagd door de wind van Margaret Mitchell, Karaktervan Ferdinand Bordewijk, Rebecca van Daphne du Maurier en … en … en … Te veel om op te noemen. 

Koffie of liever een mok thee onder het schrijven?

Koffie! Maar een wijntje mag ook:)

Heb je vaste proeflezers? Zo ja, zijn dat bekenden of juist liever onbekenden?

Ja, die heb ik. Stuk voor stuk hun gewicht in goud waard. Hoe strenger hoe liever. Vaak als kennissen begonnen, maar inmiddels dierbare vrienden. Ik zou beslist niet zonder ze kunnen.

De kritieken zijn tot nu toe overtuigend en lovend. Wat doet dat met je?

Joh, ik snap er helemaal niets van! Ik val letterlijk van de ene in de andere verbazing. Ik vind het erg spannend als ik weet dat iemand Tegenwicht aan het lezen is en ben dan doodsbenauwd dat het na al die mooie recensies tegen valt. 

Zo durfde ik jullie recensie nauwelijks te delen op mijn site. “Een parel van een bundel” en “Op alle fronten 5 sterren waard”. Wat een superlatieven! Ik geniet er met volle teugen van, maar tegelijkertijd maakt het me vreselijk verlegen. Net zoals dit interview trouwens. Maar leuk dat ik het vind!  

Voor de recensie  klik de link:
https://samenlezenisleuker.wordpress.com/2016/05/02/karin-las-tegenwicht-van-conny-hoogendoorn/

 

 

 

Recensie Boekinkt ****

 

12670859_460557620809252_555136071910277256_n

“De verhalen weten je te raken. In positieve zin, maar ook in negatieve zin. Soms voelde ik echt weerzin bij een verhaal. Soms was ik ontdaan door een verhaal. En vaak was de afloop in een verhaal onontkoombaar,” schrijft Julia  Emilja, recensent van Boekinkt.

Ook hierna blijft ze bijzonder lovend over Tegenwicht:
“Mede door de mooie cover en de sprekende beschrijving van personages krijgt het boek van mij 4 sterren.”

Ik ben er erg gelukkig mee. Dank je wel, Julia.

Lees de volledige recensie hier: http://boekinkt.blogspot.nl/2016/04/conny-hoogendoorn-met-tegenwicht.html?showComment=1461409419909#c4013366704047579328

Hebban recensie ***

Schermafbeelding 2016-04-23 om 14.23.31

 

“De schrijfster heeft haar bundel zo vormgegeven dat normbrekend en normbehoudend elkaar afwisselen, waardoor de honger blijft,” schrijft Hebban recensent Marloes Otten. “De honger wordt gestild met het perfect gestileerde Duistere mannen    Tegenwicht krijgt diepgang door zulke verhalen, verhalen waarbij je niet alleen geconfronteerd wordt met een beschadigde hoofdpersoon, maar waarbij je ook aangezet wordt tot nadenken.”

Benieuwd naar de volledige recensie. Lees hem op Hebban!
https://www.hebban.nl/recensies/marloes-otten-over-tegenwicht

Reviews Bol.com

Billie_bol.com_nieuws

De reviews op Bol.com zijn zo mooi dat ik ze nauwelijks durf te citeren.  Toch doe ik het!

Schermafbeelding 2016-03-01 om 09.37.15

‘Conny roept in een paar bladzijden een hele wereld op.’ 
Marjon Sarneel 

Schermafbeelding 2016-03-01 om 09.38.16

‘Ik zal het zeker nog eens opnieuw lezen, nu met nòg meer aandacht voor de details en mooie woordkeuze.’  Harie Mommers

Jullie begrijpen mijn verlegenheid? Het wordt nog ‘erger’.

 

Schermafbeelding 2016-03-01 om 09.38.55

 

 

 

 

 

‘Neem van mij aan de we Hoogendoorn hier in optima forma tegenkomen. Zij is niet voor niets de Koningin van het korte  verhaal.’ Femmy Fijten 

Schermafbeelding 2016-03-01 om 09.39.18

‘Conny weet de menselijke psyche te vangen in haar verhalen en dat maakt de leesbeleving optimaal. Het zet ook aan tot reflecteren, en dat … ja, dat maakt verschil.’  Leonardo Pisano 

Lees hier hun mening over TEGENWICHT
https://www.bol.com/nl/p/tegenwicht/9200000055886761

 

 

Signeersessie Bruna

foto

Natuurlijk had ik al eerder een signeersessie meegemaakt, maar dat was samen met mijn Niets-is-wat-het-lijkt-vrienden. Dit was de eerste keer dat ik het in mijn eentje mocht doen. Reuze spannend!
De Bruna in Houten had al een paar dagen een grote poster met aankondiging hangen en veel reclame op social media gemaakt. Alles stond perfect voor me klaar. De eerste twintig minuten bleef het angstig stil. Echt, ik was al bang dat er nooit iemand bij mijn tafeltje kwam staan. Gelukkig keerde het tij en liep een uurtje signeren uit tot een dikke twee uur.
Niet alle gesprekjes resulteerden in een verkochte TEGENWICHT, maar dat hoeft ook niet. Het was erg leuk om met passanten én met speciaal voor mij gekomen bezoekers te praten over mijn bundel.
Innig tevreden installeer ik me vanavond op de bank en kijk spinnend als een poes naar het prachtige boeket dat ik nog afloop mee naar huis mocht nemen. Bloemen in de kleuren van TEGENWICHT. Hoe attent is dat? Wat een dag!

foto 1

10426644_959481707472881_3677415862263504680_n

12745454_959481724139546_8396659952221512874_n

 

Presentatie TEGENWICHT

OOH_Houten_IMGP9371_20160221_Sybren_Visser_

‘Ik verwacht je om 4 uur,’ stond op de uitnodiging en dat heb ik geweten. In een mum van tijd stroomde het huis vol met binnen- en buitenlandse vrienden, schrijfmaatjes (al vallen zij natuurlijk gewoon onder de eerste groep) en familie en had ik mijn handen vol aan het in ontvangst nemen van dozen vol chocola en talloze flessen wijn. En zó veel bloemen! Op alle mogelijke plekken in mijn huis staat nu een prachtig boeket. 

Het officiële gedeelte was zo voorbij. Wie mij wat beter kent, weet dat ik wel een kletskous ben, maar in ‘spreken voor publiek’ blink ik niet bepaald uit! Ik raffelde alles natuurlijk veel te snel af.
Gelukkig vergat ik niet mijn man te bedanken voor zijn geduld en begrip als ik mezelf even kwijt ben in mijn verhalen. En mijn proeflezers voor hun proefleessessies en waardevolle feedback. En eindelijk mocht het glas geheven. Tegenwicht kreeg van alle kanten alle goeds toegewenst en we mochten aan de aangeklede borrel.
Gelukkig was OogopHouten.nl er om mijn prachtige boekenstapel vast te leggen. Ze zijn allemaal verkocht! Van de Bruna het Rond Houten en The Readshop Houtenhoorde ik dat ook mijn Uitgeverij Eigenzinnig er helemaal doorheen is.
Met een poster van Tegenwicht pontificaal in de winkel begint het er voorzicht op te lijken dat er bijgedrukt moet gaan worden. Ik zal in ieder geval iedereen die donderdagavond naar Culltuur de la Crème van Omroep Houten luistert aansporen er eentje bij me te bestellen of van een handtekening en/of opdracht te laten voorzien tijdens de signeersessie bij de Bruna, zaterdag van 13.00 tot 14.00 uur. De prachtige blurs van Linda Jansma op de achterflap zou voldoende aansporing moeten zijn , toch?
Lieve vrienden, dank voor jullie vrolijke aanwezigheid op de presentatie van Tegenwicht. Ik heb genoten!!

IMG-20160222-WA001

Kogel-door-de-kerk-trofee 2014

10325356_722216104482572_6277744146175921797_n

Ik kijk naar een prachtige bos bloemen en een grote stapel gewonnen boeken en geniet na.
Wat maakten ze het spannend daar in Barneveld. Uit de 15 genomineerden van de verhalenwedstrijd van het Nederlands Dagblad werd er driemaal eentje uitgenodigd om op ‘de rode bank’ plaats te nemen. Ook ik mocht mijn verhaal Weggestopt voorlezen.
De ‘Kogel-door-de-kerk-trofee‘ ging volkomen terecht naar Sonja Kik-Ebeling, maar wat ben ik blij met mijn tweede plaats
 bij de uitreiking  van de Kogel-door-de-kerk-trofee 2014.