Connie Flipse schreef een prachtige recensie over KIEZELS en beoordeelde het met 4,5 ster. Superfijn!
Het valt op dat ieder verhaal een kort boek op zichzelf is met een goede opbouw en een geheel eigen sfeer.
Voor een schrijver is het fijn als je boek zorgvuldig gelezen en becommentarieerd wordt. En dat gebeurde. Zo schreef ze:
- Gruis
Dit is een compleet verhaal dat kort en krachtig verteld wordt. Je ziet de hoofdpersoon naar een beslissing toegroeien en het is een heel menselijk en invoelbaar verhaal.
- Zonder grenzen
Een verdrietig onderwerp wordt op een mooie manier gebracht en raakt je hart.
- Tot de maanEen intens en gevoelig verhaal dat een mix is van pure liefde en ontluisterende gebeurtenissen.
- Alles voor de kijkcijfers
Op cynische wijze wordt perfect neergezet hoever iemand ging voor de kijkcijfers. Een dikke knipoog naar tv-programma’s waarin ook in het werkelijke leven wel erg ver gegaan wordt om de kijkers te plezieren.
- Zwieren
Dit verhaal is lief en vertederend en een tikje weemoedig.
- Plaats rust
Een beladen en schrijnend verhaal dat indruk maakt.
- Terrasje pikken
Het is actueel en grappig met een twist.
- Stralend
Een lief en ontroerend verhaal.
In 2018 werd www.dewereldwijven.com gelanceerd, een platform en community met wereldwijde verhalen die inspireren, verbinden en in beweging brengen vanuit de hele wereld. Ze schrijven over ondernemende, avontuurlijke en sterke wereldvrouwen. Of bespreken vrouwenrechten, gelijkheid en actuele kwesties. Maar we kunnen ook herkenbaar en kwetsbaar zijn over onszelf en onze twijfels. Onze verhalen weerspiegelen in ieder geval altijd onze persoonlijke visie vanuit een bijzonder wereldwijd perspectief.
Gisteren publiceerden ze wereldwijd onderstaand artikel en ontvingen honderden Wereldvrouwen een nieuwsbrief. Ik hoop van harte dat het veel steun voor Oekraïne op mag leveren.
Onlangs stuurde één van onze wereldwijven een berichtje naar de redactie. Of wij Conny Hoogendoorn en/of wellicht één van haar bundels kennen? We moesten helaas ontkennend op beide vragen antwoorden, maar natuurlijk was onze nieuwsgierigheid gewekt. Wat bleek? Conny is een wereldwijf! Ze pendelt op en neer tussen haar ’thuizen’ in Frankrijk en Nederland en… ze schrijft.
En er is meer: onlangs hield ze samen, met het inmiddels door hun twee zonen gerunde bedrijf, een grote inzamelactie voor hygiëne- en babyproducten voor de allerjongsten in Oekraïne, die gedupeerd zijn geraakt door de heftige oorlog. De goederen zijn dankzij de hulp van een goede vriend, werkzaam bij een non-profit organisatie met nauwe banden in Oost Europa, goed op de plaats van bestemming aangekomen. “Maar”, zegt ze, “er is zó veel hulp nodig. Daarom geef ik mijn verhalenbundel Tegenwicht weg.”
Onze nieuwsgierigheid naar deze vrouw was gewekt en we stuurden Conny een bericht: of we haar wat vragen mochten stellen…
Je pendelt heen en weer tussen Nederland en Frankrijk. Hoe ben je ooit in ‘la douce France’ neergestreken?
Conny: “tijdens een golfvakantie belandden we in een charmant dorpje in de Charente. Het fantastische landschap, de vriendelijke bewoners … Het was liefde op het eerste gezicht. Dezelfde week nog deden we een bod op het huis waar we nu wonen. Aanvankelijk waren we er alleen tijdens onze vakanties in Frankrijk, maar die periodes werden steeds langer. Inmiddels hebben we ons Nederlandse huis verruild voor een appartement, waar we regelmatig zijn om tijd met onze familie en vrienden door te brengen, maar een groot gedeelte van het jaar wonen we in -inderdaad- het spreekwoordelijke ‘la douce France’.”
Waarom ben je gaan schrijven? En waar haal je je inspiratie vandaan?
“Ik publiceerde verhalen in tientallen verzamelbundels, wat me de eretitel ‘Koningin van het korte verhaal’ opleverde. Afgelopen herfst verscheen de bundel Kiezels, het tweede boek met een selectie van mijn favorieten. Zo’n tien jaar geleden werkten mijn man en ik samen in ons bedrijf en soms stuurde ik hem een berichtje. Gewoon dingetjes die we ook tussen de bedrijven door hadden kunnen bespreken, maar lezen deed hij zelden. Antwoorden nog minder. Tot ik er kleine verhaaltjes van ging maken, die, ondanks dat we al heel lang samen zijn, soms een tikkeltje ondeugend waren. Die las hij wél. Het bleek een verslavende bezigheid.”
“Mijn inspiratie kan overal vandaan komen. Van een gedeeltelijk opgevangen gesprek op een terras, een krantenartikel dat indruk maakte, of een prachtig gebaar dat me raakte … Zolang het maar niet platvloers of oppervlakkig is.”
In je bundel Tegenwicht staan 21 spannende verhalen. Het zijn de verhalen van echte mensen; over relaties vol passie, wantrouwen en woede. Maar ook verhalen over intense hartstocht en vreugde. Wat maakt dit een bijzondere bundel?
“Tegenwicht was mijn debuut, het eerste boek met uitsluitend verhalen van mijn hand, mijn kindje. Ik vind het erg spannend als ik weet dat iemand een boek van mij aan het lezen is en ben dan doodsbenauwd dat het na al die mooie recensies tegenvalt.”
“Daarom durf ik die nog steeds nauwelijks te delen op mijn website. ‘Een parel van een bundel’ schreef men overTegenwicht. En, ‘op alle fronten 5 sterren waard’. Wat een superlatieven! Ik geniet er met volle teugen van, maar tegelijkertijd maakt het me vreselijk verlegen. Net zoals dit interview trouwens. Maar deze keer heb ik een bijzonder goede reden om Tegenwicht te promoten! Daarover straks meer, oké?”
Is er één verhaal in de bundel Tegenwicht in het bijzonder dat speciaal voor je is?
“Eénvan mijn verhalen, gepubliceerd op de site van een telefonische hulpdienst waar ik als vrijwilliger werkte, liet twee jonge vrouwen de moed vinden hun traumatische belevenissen naar buiten te brengen. Naar aanleiding van hun aangiften werd in beide gevallen tot vervolging overgegaan.”
“Al schrijf ik nooit meer een letter”, dacht ik toen. “Mijn verhaal deed ertoe. Al schrijf ik nooit meer een letter… Voor één van deze meiden schreef ik ‘Zussen‘.”
Wat betekent succes voor je?
“Mijn werkzame leven lang heb ik het succesvol runnen van ons bedrijf erg belangrijk gevonden. We hadden niet alleen de verantwoording voor ons personeel, maar ook voor ons gezin moest er brood op de plank komen. Schrijven is heerlijk en daar successen mee behalen, is ronduit een cadeautje. Kortgeleden hoorde ik dat ‘Plaats rust!‘, het openingsverhaal van Kiezels, nu gebruikt wordt tijdens de therapie van mensen met PTSS. Is dat niet duizendmaal mooier dan succes?”
Welk advies kan je anderen (schrijvers in de dop) geven?
“Jeetje, dat is een lastiger vraag. Veel lezen? Je door niemand van je plan af laten brengen en alleen luisteren naar mensen die het én goed met je voor hebben én weten waar ze over praten? Ik heb werkelijk geen idee. Gewoon je hart volgen en doorzetten, lijkt me het beste.”
Met de verkoop van Tegenwicht hoop je ook iets voor de moeders en allerkleinsten in Oekraïne te doen. Waarom juist zij?
“Al vrij snel na de inval in Oekraïne verzorgden we met ons bedrijf een inzameling om de eerste vluchtelingen te kunnen helpen. Een goede vriend werkt bij een non-profit organisatie met van oudsher nauwe banden in Oost-Europa. Met hun hulp werden twee vrachtwagens met heel veel luiers en babyvoeding, maar ook maandverband en tampons, al na vijf dagen afgeleverd op de plaats van bestemming. Dat was fijn, maar ter plekke gemaakte foto’s toonden me de wanhoop in de ogen van Oekraïense moeders. De wetenschap dat zó veel van hen straks, hun door gruwelijke verkrachting verwekte kind zullen baren, laat me niet los. Wat moet er van ze worden?”
“Ik ben geen soldaat, geen diplomaat en veel meer dan mooie verhalen schrijven kan ik eigenlijk niet. Daarom bedacht ik de actie met mijn laatste bundel: ‘Help jij Tegenwicht bieden?’ Mijn uitgever, net als ik een moeder, realiseerde een e-book vanTegenwicht zonder mij daarvoor ook maar een cent in rekening te brengen. En nu geef ik het weg, gratis en voor niks. Maar, vraag mijn lezers wel om achteraf rechtstreeks een donatie te doen aan de efficiënte en warme organisatie waar ik het eerder over had.”
Conny, de laatste vraag… Waarover gaat je volgende boek?
“Behalve aan korte verhalen werk ik aan ‘Kwikzilver‘, een boek over een oudere man en een jonge vrouw die elkaar via een schrijverssite hebben leren kennen. Hun vriendschap is een lastige. Zijn vrouw is ervan overtuigd dat haar trieste levensverhaal een verzinsel is, maar als zij in gevaar lijkt te zijn, laat de man alles achter zich om haar te gaan zoeken.”
“Fenne hier vinden zou het einde van alles kunnen betekenen. Haar hier niet vinden hoogstwaarschijnlijk ook. Al beweert Mia dat ze het product is van een zieke geest die misbruik maakt van simpele zielen zoals hij, Fenne laat hem niet meer los.” uit: Kwikzilver
“Het verhaal is gebaseerd op de jonge vrouw voor wie ik ooit ‘Zussen‘ schreef. In 2019 werd haar afschuwelijke verleden haar te zwaar en maakte ze een einde aan haar leven. Ook bij haar twijfelde men aan haar verhaal. Zelfs aan haar bestaan. Maar ik weet wel beter.”
Meer over de actie Help jij Tegenwicht bieden? De spelregels zijn simpel en helemaal transparant:
Conny wil heel graag meer betekenen voor moeders en kinderen in Oekraïne en geeft daarom haar verhalenbundel Tegenwicht weg. Wil jij helpen? Stuur dan een berichtje naar conny@connyhoogendoorn.nl. Zij stuurt je dan het ebook van de verhalenbundel Tegenwicht toe. Pas nadat je het ebook hebt ontvangen, bepaal jij hoeveel je ervoor over hebt (de winkelwaarde bedraagt € 9,50).
Jouw zelfgekozen bedrag maak je RECHTSTREEKS over naar het rekeningnummer NL56 INGB 0002 9625 56 van Zending over Grenzen onder vermelding van het kenmerk: “Oekraïne 1034252 – Tegenwicht”
Zo kan jij lekker lezen, is Conny blij dat je haar verhalen leest en helpen jullie samen de Oekraïners. Help jij haar Tegenwicht bieden?
Meer weten over Conny Hogendoorn en de verhalen die ze schreef? Neem een kijkje op haar website.
Wil je GRATIS mijn meermaals met 5 stralende sterren beoordeelde debuut ontvangen? Dat kan. Want ik heb een plan! Lees gauw verder.
De oorlog in Oekraïne gaat me aan het hart! Er is zó veel hulp nodig! Hoogendoorn Projectbeplanting heeft al een grote inzameling gedaan. Met veel succes. Een non-profitorganisatie met van oudsher nauwe banden met Oekraïne, bracht de goederen binnen vijf(!) dagen al op de plaats van bestemming.
Ik wil ik heel graag meer voor de Oekraïners doen. Daarom geef ik mijn verhalenbundel TEGENWICHT weg. Als je op dit bericht reageert met IK HELP TEGENWICHT BIEDEN stuur ik je het door Uitgeverij aquaZZ belangeloos opgemaakte ebook van mijn verhalenbundel. Pas nadat je het ontvangen hebt, bepaal jij hoeveel je er voor over hebt. (De winkelwaarde bedraagt € 9,50) Jouw zelfgekozen bedrag maak je RECHTSTREEKS over naar rekeningnummer NL56INGB0002962556 van Zending over Grenzen onder vermelding van het kenmerk: “Oekraïne 1034252 – Tegenwicht”
Zo kan jij lekker lezen, ben ik blij dat je mijn verhalen leest en helpen we samen de Oekraïners. Help jij me TEGENWICHT bieden?? Dat zou fantastisch zijn!
Mijn digitale mapje KIEZELS was getooid met deze stoere foto. Het handjevol grind combineerde mooi met het lettertype dat we voor de cover hadden uitgekozen. Maar de resolutie was veel te laag en ik ging op zoek naar een nieuwe afbeelding.
En stuitte op blokjes met daarin prachtig gestileerde kiezels in zachte kleuren. Ik was er weg van. ‘Ik dacht dat jij knarsende verhalen schreef,’ merkte mijn omgeving op. En ook: ‘Ik vond die losse kiezels veel aansprekender.’ De twijfel sloop in mijn hart. Ik fotografeerde het grind in mijn tuin hier in Frankrijk. Noeste arbeid leverde niet één maar twee aansprekende covers op.
Goede raad was duur. Mannen met verstand van zaken vonden het handjevol precies goed en vrouwen met een uitstekende smaak noemde de vierkantjes een ‘niets-meer-aan-doen-gevalletje’.
En ik? Meestal, maar beslist niet altijd, vond ik de vierkantjes het mooiste, maar er ontbrak iets. Wat? Geen idee! Een week verstreek. Ik sliep er niet meer van, tot plots …
Eureka! Ik wist het!
Fantastische cover 👌 CHECK!
Mijn uitgever slaakt een zucht en ik zet nog een vinkje. Hebben jullie dan nog even geduld? Check!
Mijn auteursfoto dateerde van een stuk of vijf, zes tropenjaren geleden. Was ik dat werkelijk? Dat plaatje kon echt niet meer.
Druk, druk, druk … ver, ver, ver … duur, duur, duur. Ik liet geen smoesje onbenut om maar niet naar een fotograaf te hoeven.
Fanatiek spitte ik mijn foto’s door, vroeg vriend en vijand om hulp en stuurde enkele kanshebbers naar een bevriend fotografe, die ze vriendelijk doch onverbiddelijk afkeurde. Moest ik er toch echt aan geloven?
Welnee.
Er werd kwistig gepoederkwast, flamboyante shawls op kleur gerangschikt, een fonkelnieuwe deur weer uit zijn kozijn getild, een te fel licht temperend parasolletje versleept en een stoeltje strategisch opgesteld. Toen brak de zon door.
Zevenenveertig foto’s volgden. En een dag later nog achtenzestig daarbij. Meedogenloos keurde ik er honderdveertien af. Die ene ging in de mail. Steun en toeverlaat Anja Grondman bekeek foto honderdvijftien, sleutelde een pietsie aan de belichting en gaf haar zegen!
Bleek ik me daar toch met een topfotograaf onder hetzelfde dak te wonen!
Op een dag besloot ik dat ik klaar was. Er was voldoende geschuurd, gepolijst en opgewreven. Een nieuwe verhalenbundel mocht de wijde wereld in. De titel stond vast. Meer niet.
Maar ik was niet meer zo blij bent met de uitgever van Tegenwicht, mijn eerste boek. Ik moest op zoek. Had ik er wel zin in om voor mijn nieuwe bundel een ander thuis te zoeken? Want dan gaat een onbekende mijn verhalen fileren en is de redactieronde misschien wel niet zo leuk als die zou kunnen zijn. Hoeveel verhalen zou ik trouwens kiezen? En moesten ze ongeveer dezelfde lengte hebben of was afwisseling juist wel leuk?
Ik moest ook na gaan denken over hoe de cover eruit zou gaan zien en dacht dat het voor de hand zou liggen. Maar nee … Wat moest er trouwens op de achterflap komen te staan? Zou ik een paar mensen die ik hoog heb zitten om een aanbeveling kunnen vragen? En wat zetten we onder ‘Over de auteur’? Dat veel van de verhalen een prijs hebben gewonnen? Kan het saaier? Maar wat dan? Wat me eraan deed denken dat die auteursfoto natuurlijk echt niet meer kon.
Deze zomer verschijnen 13 zondagen lang de beste verhalen van de schrijfwedstrijd ‘Het gebeurde op een zondag’. Vandaag valt mijn ‘Terrasje pikken’ de eer te beurt.
In de Cacaofabriek in Helmond draaide zondag alles om chocolade tijdens het festival ‘Cacao aan de kade’.
Tijdens het festival maakte schrijver Wim Daniëls de winnaar bekend van de schrijfwedstrijd waarin elk kort verhaal een band moet hebben met chocolade. Dat werd Paul de Vries uit Ede.
Met mijn verhaal UITGEZWIERD behaalde ik de 2e prijs en won ik heerlijke bonbons, een fles wijn en twee mooie boekenbonnen.
Klik HIER voor de drie winnende verhalen in het Eindhovens Dagblad.
Ik doe nog maar weinig aan schrijfwedstrijden mee, maar die van AquaZZ blijken steeds weer onweerstaanbaar.
Inmiddels is bekend welke verhalen in de droombundel verschijnen. Wij trekken straks een lekker flesje open!
