Goede vrienden waaien aan voor een glas wijn. Altijd welkom, want altijd gezellig. Al snel ga ik er van uit dat ze een hapje mee-eten. Op het menu staat farfalle met kip, spekjes, paprika, uien en champignons. Om de pasta smeuïg te maken smelt ik er grote plakken geitenkaas en een paar lepels honing door. Terwijl ik alles omschep bedenk ik dat vriendlief niet van honing houdt en absoluut weigert om geitenkaas te eten. Wat te doen? Ik maak snel een lekkere salade en snij vers stokbrood, zodat hij niet van honger om zal komen. De pasta gaat op een mooie schaal, grote krullen parmezaan maken het plaatje compleet.

Ik geniet. Er wordt gekletst, gelachen, gedronken en gesmuld. Mijn vriendin vraagt om het recept, maar ik doe wijselijk of ik haar vraag niet hoor. Onopvallend breng ik het gesprek op kaas. En ja hoor, hij gruwt nog altijd van geitenkaas en schept voor de derde keer zijn bordje vol.
‘Lekker dit, Con!’