Daar sta ik dan. Sprakeloos. Ik weet geen woord uit te brengen. De vrouw van mijn vader strekt haar arm naar me uit. Roze rozen, geschept papier. ‘Voor jou bewaard, Jan,’ zegt ze. ‘Kleine moeite.’ Ik realiseer me onmiddellijk wat ze in haar hand heeft. Verblind door tranen neem ik de kaart van haar aan. … Meer lezen over Kleine moeite
Kopieer en plak deze URL in je WordPress site om in te sluiten
Kopieer en plak deze code in je site om in te sluiten