Heb je wel recht op een plaats op de IC als je vaccinatie van de hand wijst?
Kan je hulp weigeren?
En kijk je toe of grijp je in als iemand ondraaglijk lijdt?
Mag je je overtuiging wel aan een ander opleggen?
Kan je deze vragen eigenlijk wel beantwoorden als je zelf niet voor de keuze hebt gestaan?
In mijn verhaal vechten twee tegenpolen voor het leven – of is het de dood? – van de echtgenoot van één van hen. Buiten kijf staat dat beiden onvoorwaardelijk van hem houden. De echtgenote is diepgelovig. Haar doodzieke man ook, maar hoe zat het dan met die ander? Bracht hij het op om naar zijn overtuiging te leven of gooide liefde, passie en zijn diepe verbondenheid met iemand buiten zijn huwelijk roet in het eten? En is hij in staat zelf over zijn lot te beslissen? Of wil hij dat juist niet?
Verdriet verbond hen, maar tergende onwetendheid dreef hen onverbiddelijk uit elkaar.
Het is geen makkelijk verhaal, zeker niet. Met knarsende vragen over liefde, overtuiging en moed raakt het de essentie van ons bestaan.
Zelf beschouw ik het conflict in ‘Tot de maan’ als het meest intense dilemma dat ik ooit beschreef. Ik lag er wakker van, huilde om de karakters die in mijn hart en hoofd tot leven kwamen en wiens onmacht me tot op de dag van vandaag verdrietig maakt.
https://www.aquazz.com/KIEZELS-Conny-Hoogendoorn
