Voordat ik ook maar één letter van mijn boek op papier had, was ik al weken bezig. Karakters bouwen, afbreken, opnieuw opbouwen. Namen wijzigen. Motivaties aanscherpen. Achtergronden herschrijven. Het was alsof ik een landkaart mocht tekenen van een wereld die nog niet bestond.

En eerlijk: het was geweldig om te doen.

Want het betaalt zich nu uit.
Ik heb twaalf hoofdstukken staan — bijna twee volledige delen.
De personages ademen eindelijk zoals ze moeten ademen. Ze praten zoals in mijn hoofd. Ze doen wat bij ze past, zoals ik ze in gedachten had. Dat blijft misschien wel het mooiste moment bij het schrijven: wanneer een karakter klopt.

En doordat dit boek zoveel tijd en energie vraagt, is er geen tijd voor iets anders.
Alleen de Houtense Honderdjes blijven doorgaan: 100 woorden, en steeds weer een kans om scherp te blijven.

Tussen dat romanwerk door gebeurde er nog iets bijzonders.

Mijn verhaal Flinterdun verscheen in de prachtige bundel Het tuinfeest, die onlangs op unieke wijze werd gepresenteerd bij uitgeverij Godijn. Een middag vol schrijvers, lezers en veel energie — precies zoals een boekpresentatie hoort te zijn.
Flinterdun schreef ik al vóór ik definitief aan mijn roman begon. Maar het spookte wel degelijk al een poos. De karakters in dat verhaal vertonen opvallend veel overeenkomsten met de karakters in mijn book-to-be.
Nieuwsgierig?
https://www.godijnpublishing.nl/webshop/verhalenbundels/het-tuinfeest/

En dan was er nog Eigen vuur, mijn verhaal dat een geweldige notering in de schrijfwedstrijd van Het Korte Verhaal behaalde. Dat onderwerp is zwaar, maar juist daarom voelde die erkenning zo goed. 
Eigen vuur is een aanklacht — tegen de farmaceutische industrie en tegen een systeem dat levens herprogrammeert alsof het niets is. Dat het precies die snaar raakte, maakte me oprecht blij.
Je kunt het hier lezen: https://connyhoogendoorn.nl/eigen-vuur

De roman groeit.
Het plezier groeit mee.
En het mooiste: het voelt alsof alles eindelijk op de juiste plek begint te vallen.

Op naar de volgende hoofdstukken — ik heb er zin in.

Nooit meer iets missen? Abonneer je op mijn nieuwsbrief!