‘Haal maar weg.’
‘Wát zeg je?’
‘Haal maar weg.’
‘Is het niet mooi, dan?’
‘Vind je het zelf niet een beetje overdreven?’
‘De attentiewaarde is bijzonder hoog. Je debuut is volgende week al. Dit genereert …’
‘Haal nou maar weg. Heb je nog andere ideeën?’
Ik hou wel van dit soort mailtjes 
Geachte mevrouw Hoogendoorn, beste Conny,
T.z.t. horen jullie natuurlijk meer!
‘Het gaat erom de lezer nieuwsgierig naar je verhalen te maken,’ zei de marketeer.
Ik knikte.
‘Daar hebben we onze methoden voor,’ vervolgde hij. Onderzoekend keek ik hem aan. ‘Zonder dat ze dat in de gaten hebben natuurlijk.’
‘O, echt? Zijn mijn lezers daar niet veel te slim voor?’
Het bleef stil.
Poeh hé, ligt me daar toch zo maar een proefdruk TEGENWICHT op mijn salontafel. Een kleine beetje in de bonen ben ik wel …
Ik ga niet te veel bladeren nog. Gewoon even lekker van het moment genieten.
Een klein beetje in de bonen ben ik wel …
Of had ik dat al gezegd?
Een leuke mail in mijn mailbox:
“… Gisterenavond heeft de jurering plaatsgevonden van de schrijfwedstrijd Wintervertellingen van Heel Nederland Schrijft
Hierbij deel ik u mee dat u bij de beste 5 bent geëindigd…”
Zo kwam het dat ik op deze grijze zondagmiddag mijn korte verhaal ‘Zwieren’ voordroeg in een tent op een prachtig plein. Het was – ondanks de vele heaters – waterkoud, maar de sfeer was warm.
Het was een ‘very close finish’, aldus de juryvoorzitter Martijn Adelmund (schrijver, hoofdredacteur Heel Nederland Leest)
Dank Heel Nederland Schrijft voor de perfecte organisatie.
Ik hou niet zo van lange zinnen. Maar een hoogst enkele keer maak ik een uitzondering.
“Over het algemeen bestaat haar leven uit het zo pijnloos mogelijk zetten van een polsbreukje van een schattig, vierjarig schoffie met ‘n dikke snottebel of het geruststellen van een huilende, voorheen zo stoere, bouwvakker in afwachting van zijn collega’s die zijn tussen de fundering gevonden afgezaagde vingertop met de grootste spoed bij haar proberen af te leveren. ‘Stop ‘m maar in een zakje met wat melk,’ zegt ze dan en tapt in afwachting van het onmisbare stukje ledemaat haar zoveelste bekertje smerige koffie.”
Op 5 december is het pas feest
als de postbode langs is geweest!
Met Stille Nacht in verhalenbundel Feest van Jaylen Books
De presentatie van Het gebaar met mijn verhaal Dovemansoren was erg gezellig.
Elly Godijn (Godijn Publishing) en Ellis Bell (Gebarenliedjes) sloegen de handen ineen en organiseerden een verhalenwedstrijd met als titel en overkoepelend thema: ‘HET GEBAAR, dat mijn leven veranderde’. Met deze wedstrijd willen ze mensen bewust maken van wat het betekent als je doof bent en je dus geen informatie via je oren binnenkrijgt. Dat communicatie en begrip dan voornamelijk via ogen en handen verlopen. Mooie, bijzondere en diverse verhalen en reacties zijn het resultaat van dit bijzondere project. Samen met Pieter Siercks in de jury hebben zij vijfentwintig verhalen geselecteerd voor deze prachtige bundel. Een verhalenbundel waarbij in ieder verhaal een doof persoon een rol speelt. Laat je meenemen in de verhalen vol lef, kracht, hindernissen, gebaren, vriendschap en ontroering. Van elk boek dat verkocht wordt, gaat een deel naar de FODOK (Federatie van Ouders van Dove Kinderen
