Ik ben ongelooflijk trots op de juichende recensie van Hanneke Tinor-Centi, literair agent en recensent bij HT-C Communicatie en Marketing.
https://hanneketinorcenti.nl

‘Kiezels’ is een bundel met 30 korte verhalen die los van elkaar te lezen zijn. Ogenschijnlijk hebben de verhalen niets met elkaar te maken, maar thema’s als relaties, geloof en seksualiteit komen in veel verhalen terug. 

Eerder schreef Hoogendoorn de bundel ‘Tegenwicht’ na diverse verhalen van haar hand die gepubliceerd werden in net zovele bundels van diverse auteurs. Met ‘Tegenwicht’ zocht zij een eigen podium en terecht, want dat verdient dit schrijftalent. Nu herhaalt zij dat met ‘Kiezels’, opnieuw een uiterst fraaie bundel.

Hoogendoorn schrijft over alledaagse mensen en alledaagse gebeurtenissen, maar weet van dat alledaagse een onalledaags pareltje te maken. Hoogendoorn schuwt de emotie ook zeker niet en dat zet dikwijls aan tot nadenken. Wanneer je een van de verhalen hebt gelezen is het plezierig om dat even te laten indalen, op je in te laten werken en je –bijvoorbeeld- af te vragen: wat had ik in zo’n situatie gedaan?

De schrijfstijl van deze auteur is fraai, beeldend en verzorgd. Emoties en gedachten zijn goed in woorden gevat en, zelfs in de beperkte ruimte die het kortverhaal een auteur biedt, weet zij haar verhalen áf te maken. Wat Hoogendoorn tot een van grootste talenten mag beschouwen is het scheppen van sfeer. Dát doet ze bijzonder goed.

Net als haar vorige bundel is ook ‘Kiezels’ weer een mooie verscheidenheid aan verhalen geworden waarbij elke menselijke emotie wel voorbij komt. Het zal ongetwijfeld zo zijn dat iedere lezer zijn eigen favoriet kan noemen. Een van mijn favorieten is toch wel ‘Wrijving geeft glans‘.

Kortom, ‘Kiezels’ is opnieuw een fraaie bundel die zeer zeker de moeite van het lezen waard is.

Van zo’n recensie wordt iedere schrijver toch gelukkig? Wat denk jij?