Dit is al geweldig…

“De jury die belast was met de selectie van de 24 korte verhalen waarmee Schaduwkant is gevuld hebben uitstekend werk verricht. Zij zijn erin geslaagd een bundel samen te stellen die van hoog niveau is. De verhalen verschillen in termen van taalgebruik, spanning, opbouw en uitwerking grondig van elkaar maar de bindende factor is in ieder verhaal aanwezig: de confrontatie met de donkere kant de menselijke geest. De auteurs spelen met die dunne scheidslijn tussen goed en kwaad en waarom de een die grens zonder enige terughoudendheid overschrijdt en een ander niet.”

Maar wat dacht je hiervan?

“Zonder de overige twintig schrijvers tekort te willen doen heb ik vooral genoten van: Simon Rhine – Lieveling, Conny Hoogendoorn – Heb ‘t hart eens, Carolien van Wijngaarden – Appel en Gerhard Pijnenburg – Anonieme getuige.”

Recensent Joop Liefaard denkt nadat hij het boek heeft dichtgeslagen ook nog even kort aan zijn eigen schaduwkant want kun je garanderen dat wanneer jezelf in situaties terecht komt zoals die in deze bundel worden beschreven, je zelf ook niet de grenzen van het toelaatbare opzoekt? Dat je je eigen Schaduwkant de vrije ruimte geeft?

Lees HIER de volledige recensie.