Sara leest stiekem onder de dekens. En dan barst het los.
Boeken die uit de kast marcheren. Draakjes die stuntelen. Een parade die alles meesleept—behalve slaap.
De droomparade is een nieuw voorleesverhaal waarin chaos en magie hand in hand gaan. Herrie, humor, en dat zachte gevoel: samen is sterker.
Neem een kind mee. Of je eigen innerlijke nachtbraker
👉 Lees De Droomparade hier: https://connyhoogendoorn.nl/de-droomparade/
Na Teije is het nu de beurt aan zijn zusje Noortje. In dit nieuwe kinderverhaal (8–10 jaar, AVI M5/E4) is zij de hoofdpersoon.
Noortje is boos op de hele wereld – tot een paardenbloem haar iets belangrijks laat zien. Een klein verhaal over boosheid, verdriet én durven hopen.
Geschreven voor jonge lezers, maar herkenbaar voor iedereen die ooit verliefd was op school.
📖 Lees het hier: https://connyhoogendoorn.nl/de-leukste-van-de-klas/
Ik deel met plezier mijn allereerste verhaal voor kinderen van 8 tot 10 jaar (AVI M5/E4). Het verhaal is geïnspireerd door mijn kleinzoon Teije, die dol is op voetballen en FC Utrecht.
Samen met zijn vader beleeft hij een spannend avontuur vol actie en ontdekkingen – precies iets waar jonge lezers van genieten! Ik ben ontzettend benieuwd hoe kinderen (en volwassenen) erop reageren. Laat je het weten?
📖 Lees het verhaal hier: https://connyhoogendoorn.nl/utreg/
Nieuwsbrief – 24 augustus 2025
Beste lezers,
Toen ik aan deze serie begon, dacht ik dat ik drie losse verhalen zou schrijven. Maar gaandeweg merkte ik dat ze samen een groter geheel vormen. Meeuwen, Duiven en nu het slotdeel Kraaien zijn geen fictieve vertellingen alleen, maar spiegels van incidenten die zich echt hebben afgespeeld – op straat, in de stad, in de bestuurskamer.
👉 Vandaag verschijnt het derde en laatste deel: Kraaien. Je vindt het hier: https://connyhoogendoorn.nl/kraaien/
Wat me misschien nog het meest trof tijdens het schrijven, is hoe vaak er wordt weggekeken. Door omstanders. Door instanties. Door bestuurders. Niet alleen de daden zelf zijn pijnlijk, maar vooral het stilzwijgen eromheen.
Met deze verhalen wilde ik niet zozeer een oplossing bieden – die heb ik niet – maar wel een ervaring oproepen. Het ongemak voelbaar maken. Omdat ik geloof dat verandering pas begint als we de moed hebben te kijken, en niet weg te lopen.
Dank voor het lezen, en voor jullie reacties die deze verhalen zoveel betekenis geven.
Hartelijke groet,
Conny
Deel 1 vind je hier: https://connyhoogendoorn.nl/meeuwen/
Deel 2 hier: https://connyhoogendoorn.nl/duiven/
DUIVEN
(Het tweede deel uit de serie KOEKOEKSKINDEREN)
17 augustus 2025
Beste lezer,
Ik word kwaad van wat ik zie. Thuis in Nederland, nu hier in Frankrijk. Overal worden jonge meisjes en vrouwen lastiggevallen, bespuugd of uitgescholden — en iedereen kijkt weg. Daarmee ben ik geen rechts-extremist of wat dan ook. Ik wil daar simpelweg niet zwijgend bij staan. Het vertellen van verhalen is wat ik kan; zo maak ik zichtbaar wat te vaak met de mantel der liefde bedekt wordt.
Duiven is gebaseerd op een echt incident in Amsterdam. De politie trad op, maar justitie seponeerde de zaak. Voor het verhaal heb ik een toeschouwer toegevoegd, zodat duidelijk wordt hoe zichtbaar en pijnlijk deze confrontaties zijn.
Lees het hier: https://connyhoogendoorn.nl/duiven/
Dit verhaal is rauw, ongemakkelijk en confronterend. Er zijn geen helden, geen troost, geen netjes afgerond einde. Alleen de werkelijkheid, zoals die is.
Voel je vrij om je gedachten te delen en het verhaal door te sturen aan anderen. Het is tijd dat we ophouden weg te kijken.
Met vriendelijke groet,
Conny Hoogendoorn
(Het eerste ongemakkelijk verhaal uit de serie ‘KOEKOEKSKINDEREN)
Beste lezer,
Soms hoor je mensen zeggen: “Ik heb zoiets meegemaakt, daar moet je een verhaal over schrijven.” Vaak blijkt de waarheid dan te ongeloofwaardig. Dit verhaal is anders. Meeuwen zijn voor niemand bang is gebaseerd op een voorval dat echt gebeurde — vaker dan je zou willen weten. Het is een confronterend verhaal zonder helden, zonder troost, en zonder een netjes afgerond einde. Het stopt pas als de daders zich vervelen of honger krijgen.
Ik schreef dit verhaal om bij te dragen aan een open discussie over zulke ervaringen, hoe ongemakkelijk ze ook zijn. De werkelijkheid is vaak rauwer dan fictie.
Misschien roept het vragen op, of herkenning. Voel je vrij om te reageren of je gedachten te delen.
Misschien ten overvloede: mijn verhaal Schaduwen won in 2025 de eerste prijs van de Gorcumse literatuurprijs. Ook schreef ik Huid en haar ter gelegenheid van de jaarlijkse Keti Koti-herdenking, verhalen die in beide gevallen opriepen tot gesprek en reflectie.
Lees het verhaal hier: https://connyhoogendoorn.nl/meeuwen-zijn-voor-niemand-bang/
Dank voor je tijd en aan iedereen die moeilijke verhalen durft te horen. Je reactie is uiterst welkom.
Met vriendelijke groet,
Conny Hoogendoorn
Met veel plezier kan ik delen dat Houtense Honderdjes een bijzondere donatie heeft opgeleverd voor het Hospice Kromme Rijnstreek. Alle royalty’s gaan volledig naar het hospice – een plek waar gastvrijheid en zorg met aandacht en toewijding samenkomen.
Ik schreef ruim 200 verhalen die precies 100 woorden tellen: de Houtense Honderdjes. Daarna organiseerde ik een schrijfwedstrijd en stelde samen met oud-burgemeester Gilbert Isabella en Jaap Overeem, voorzitter van de Stichting Vrienden van het Hospice, een selectie samen. Ook bekende Houtenaren droegen bij, en de productie en promotie van het boek verliepen met veel enthousiasme.
Ik wilde graag, op een manier die bij mij past, iets betekenen voor het hospice. Dat is met dit project gelukt.
Bert van Griensven, penningmeester van de stichting, zei het mooi: “Wij zijn Conny en iedereen die aan dit project meewerkte zeer dankbaar. Dankzij dit soort mooie initiatieven kunnen we onze gasten blijven omringen met goede zorg en warmte in de laatste fase van hun leven.”
De Houtense Honderdjes zijn nog steeds te koop bij alle bekende verkooppunten. En dat is fijn, want het hospice draait grotendeels op vrijwilligers en giften. Ook de opbrengsten van toekomstige verkopen gaan volledig naar deze bijzondere plek.
‘Schaduwen‘ in de schijnwerpers
Van de 325 inzendingen bekroonde de jury mijn verhaal Schaduwen met de Gorcumse Literatuurprijs 2025.
Deze landelijke schrijfwedstrijd legt de nadruk op literaire kwaliteit, zeggingskracht en verbeelding, en wordt jaarlijks georganiseerd door Stichting Literatuurprijs Gorinchem.
In Schaduwen kijkt een bronzen moederfiguur terug op tachtig jaar geschiedenis, terwijl de mensen van nu – eerbiedig, onverschillig of onwetend – aan haar voorbijgaan. Ze draagt alles wat werd uitgesproken en verzwegen, als een zwijgende getuige van wat nooit vergeten mag worden.
Een jurylid schreef:
“De keuze van het monument in het Wilhelminapark in Gorinchem is goed gevonden. De bronzen moeder als centrale figuur laat toe om rake observaties te maken van hoe mensen al dan niet ‘omzien’ naar het verleden. Het is knap hoe zo’n gevarieerde selectie van karakters in zo weinig woorden getypeerd wordt. Zolang er mensen zijn die omzien…”
Schaduwen is opgenomen in Pandora, mijn onlangs verschenen bundel vol stemmen, stiltes en echo’s van toen.
“Wij zijn geen rechters. Geen aanklager of advocaat.
Wij zijn dragers van verhalen, getuigen van wat onuitgesproken blijft.”
De Houtense Bibliotheek liet me plompverloren weten dat zij – uit voorzorg tegen de oplaaiende hittegolf die ons land momenteel teistert met temperaturen ruim boven de twintig graden – hun deuren moesten sluiten. Een aantal belangstellenden hebben ze toen maar vast een mailtje gestuurd met de mededeling dat de presentatie van Pandora ‘wegens geringe belangstelling’ werd afgelast.
Aangezien het laatste wat ik wil is dat er doden vallen – door de hitte of door mijn opvliegend karakter –- heb ik het Haltna Huis gevraagd of ik Pandora in hun Grand Café mag presenteren. En dat is geen probleem. Wat een kanjers.
Ik verwelkom je dus graag op 21 juni om 15.00 uur in het Haltna Huis.
Airco of niet, Pandora gaat door!
ZATERDAG 21 JUNI PRESENTEER IK PANDORA
Ik zou het geweldig vinden om dit samen met jullie te vieren!
Kom luisteren, bladeren, vragen stellen, signeren, borrelen — of gewoon even binnenwaaien.
En ben je nieuwsgierig naar het proces achter de schermen?
Hoe je van losse ideeën komt tot een samenhangend boek? Hoe je werkt met een vormgever, hoe keuzes ontstaan (of mislukken), hoe verhalen zich soms tegen je keren en weer terugkomen?
Ik vertel er graag over en beantwoord al je vragen.
Of je nu komt voor de verhalen, de illustraties, het schrijfproces, of gewoon voor de gezelligheid:
je bent meer dan welkom.
