Help, ik schrijf een roman

Geef een reactie

Voordat ik ook maar één letter van mijn boek op papier had, was ik al weken bezig. Karakters bouwen, afbreken, opnieuw opbouwen. Namen wijzigen. Motivaties aanscherpen. Achtergronden herschrijven. Het was alsof ik een landkaart mocht tekenen van een wereld die nog niet bestond.

En eerlijk: het was geweldig om te doen.

Want het betaalt zich nu uit.
Ik heb twaalf hoofdstukken staan — bijna twee volledige delen.
De personages ademen eindelijk zoals ze moeten ademen. Ze praten zoals in mijn hoofd. Ze doen wat bij ze past, zoals ik ze in gedachten had. Dat blijft misschien wel het mooiste moment bij het schrijven: wanneer een karakter klopt.

En doordat dit boek zoveel tijd en energie vraagt, is er geen tijd voor iets anders.
Alleen de Houtense Honderdjes blijven doorgaan: 100 woorden, en steeds weer een kans om scherp te blijven.

Tussen dat romanwerk door gebeurde er nog iets bijzonders.

Mijn verhaal Flinterdun verscheen in de prachtige bundel Het tuinfeest, die onlangs op unieke wijze werd gepresenteerd bij uitgeverij Godijn. Een middag vol schrijvers, lezers en veel energie — precies zoals een boekpresentatie hoort te zijn.
Flinterdun schreef ik al vóór ik definitief aan mijn roman begon. Maar het spookte wel degelijk al een poos. De karakters in dat verhaal vertonen opvallend veel overeenkomsten met de karakters in mijn book-to-be.
Nieuwsgierig?
https://www.godijnpublishing.nl/webshop/verhalenbundels/het-tuinfeest/

En dan was er nog Eigen vuur, mijn verhaal dat een geweldige notering in de schrijfwedstrijd van Het Korte Verhaal behaalde. Dat onderwerp is zwaar, maar juist daarom voelde die erkenning zo goed. 
Eigen vuur is een aanklacht — tegen de farmaceutische industrie en tegen een systeem dat levens herprogrammeert alsof het niets is. Dat het precies die snaar raakte, maakte me oprecht blij.
Je kunt het hier lezen: https://connyhoogendoorn.nl/eigen-vuur

De roman groeit.
Het plezier groeit mee.
En het mooiste: het voelt alsof alles eindelijk op de juiste plek begint te vallen.

Op naar de volgende hoofdstukken — ik heb er zin in.

Nooit meer iets missen? Abonneer je op mijn nieuwsbrief!

WAT ALS HET LUKT

Geef een reactie

De aanzet

Na iedere bundel met korte verhalen kreeg ik diezelfde vraag: wanneer ga ik eens een écht boek schrijven? Alsof mijn bundels een oefening waren en geen eindbestemming. Dat maakte me nijdig. Maar het maakte me ook nieuwsgierig.
Toen ik mijn vijf bundels doorbladerde, realiseerde ik me dat ik veel verschillende verhalen schreef. Maar er was er één thema dat steeds terugkwam. En juist díe verhalen waren keer op keer mijn favorieten.

Vliegende start

Ruim twee weken ben ik nu bezig, en het voelt al alsof ik middenin het verhaal zit.
De werktitel? Die blijft. Hij past me te goed om hem los te laten.
De namen staan vast, de karakters ademen en zelfs hun gezichten heb ik al gevonden. Echte foto’s, ja — dus ze bestaan.
Mijn vaste proefleester Riet zei gisteren ja op mijn vraag of ze wilde sparren, al weet ze nog niet hoeveel tijd en energie dat gaat kosten. En ik heb drie literaire vrienden gevraagd na elk nieuw hoofdstuk proef te lezen. Ze stemden zonder aarzelen in. Hoe leuk is dat!

De diepte in

Mijn leidraad staat op papier, de vertelstem is gekozen, het perspectief beslist: wie gaat zien, wie zal weten, wie moet zwijgen.
De samenvatting groeit gestaag. Eén derde staat. Al gooide ik alles weer om toen ik dacht dat het verhaal stond. De rest broeit.

Volg mee

Ik zal uithuilen als ik vastloop, juichen als het lukt en dat ga ik regelmatig met je delen, op mijn website en op sociale media.
Volg mee, reageer, denk mee, geef me raad!

Wat is jouw gouden tip om vastlopen te voorkomen bij het schrijven van een écht boek? Laat het me weten in de reacties!

Want … wat als het lukt?

Oeps! Ik stuurde je rond in cirkeltjes. Zoals de vrouw in mijn verhaal?

Geef een reactie

𝐓𝐞 𝐯𝐫𝐨𝐞𝐠 𝐯𝐞𝐫𝐳𝐨𝐧𝐝𝐞𝐧. 𝐍𝐢𝐞𝐭 𝐞𝐞𝐫𝐬𝐭 𝐠𝐞𝐜𝐨𝐧𝐭𝐫𝐨𝐥𝐞𝐞𝐫𝐝.
Klassiek geval van schrijversenthousiasme. 😅

Mijn vorige nieuwsbrief ging er iets te gretig uit — zó snel dat de link niet klopte.
Om hoofdpijn van te krijgen!

🔥 Lees het winnende verhaal hier:
https://connyhoogendoorn.nl/eigen-vuur/

Het is een aanklacht tegen stilte, recepten en een systeem dat patiënten tot junk maakt.

Fijne zondag,
Conny

Eigen Vuur – van afwijzing naar prijs

Geef een reactie
Lees hoe patiënten tot junk worden gemaakt.

Soms heb je gewoon een prijs nodig om een nieuwsbrief te sturen – en blijkbaar kwam die nieuwe prijs al weer snel.

Na Schaduwen, dat de Gorcumse Literatuurprijs won, werd mijn verhaal Eigen Vuur deze week winnaar in de schrijfwedstrijd van Het Korte Verhaal.

Bijzonder, want datzelfde verhaal had eerder meegedaan aan een andere wedstrijd – en haalde toen niet eens de longlist. Dat was even slikken, zeker als je zelf denkt dat het een goed verhaal is.
Maar goed, dat hoort erbij. Soms zit je als schrijver gewoon te dicht op je eigen tekst. Dan ben je zó enthousiast dat je het meteen instuurt, terwijl het eigenlijk nog even moet sudderen.
Ik neem me vaak voor om minstens een maand te wachten voordat ik iets inzend. Meestal lukt dat me niet.

Het juryrapport was eerlijk en scherp – precies zoals je het als schrijver altijd zou willen hebben. De jury zag potentie, maar miste richting. En dus ging ik herschrijven. Minder herhaling, meer focus, meer lucht.
Het werkte!  Eigen Vuur vertelde hetzelfde verhaal, maar met meer adem. En toen won het dus alsnog.

Mijn verhaal is een aanklacht — tegen stilte, recepten en een systeem dat levens herprogrammeert.

Omdat het nu toch op de site van Het Korte Verhaal staat, heb ik het – ondanks dat ik vorige week Schaduwen al had toegevoegd – ook maar op mijn eigen website gezet.

🔥 Lees het winnende verhaal hier:
https://connyhoogendoorn.nl/eigen-vuur/

Fijne zondag,
Conny

PS Ik beloof niets, maar er is een kans op binnenkort wéér een nieuwsbrief. Vind je dat te lang duren? iedere twee weken verschijnt er een nieuw Houtens Honderdje in het Houtens Nieuws en op mijn sociale media. Kom kijken, scroll lekker mee, en laat je verrassen.

Winnend Verhaal Gorcumse Literatuurprijs 2025

Geef een reactie

🏆 Een prijs, een paprika-crash & een verraderlijk voorproefje

Beste lezer,

Wat was het een bijzondere avond in de volle aula van het Camphusianum Gymnasium in Gorinchem!

Van de 325 inzendingen werd mijn verhaal Schaduwen de winnaar van de Gorcumse Literatuurprijs 2025. Ik las het voor, kreeg een oorkonde én mocht een jubileumboek – met daarin mijn verhaal – en een mooie geldprijs in ontvangst nemen. Ik kwam er héél graag vóór uit Frankrijk naar Gorinchem.

Het thema was ‘Omzien’ en ik koos voor ’80 jaar Vrijheid’ als invalshoek.
In Schaduwen kijkt een bronzen moederfiguur in het Wilhelminapark terug op tachtig jaar geschiedenis, terwijl de mensen van nu – eerbiedig, onverschillig of onwetend – aan haar voorbijgaan. Ze draagt alles wat werd uitgesproken en verzwegen, als een zwijgende getuige van wat nooit vergeten mag worden.

“De keuze van het monument in het Wilhelminapark in Gorinchem is goed gevonden. De bronzen moeder als centrale figuur laat toe om rake observaties te maken van hoe mensen al dan niet ‘omzien’ naar het verleden. Het is knap hoe zo’n gevarieerde selectie van karakters in zo weinig woorden getypeerd wordt. Zolang er mensen zijn die omzien…”

Het jubileumboek dat ik ontving was helaas minder fortuinlijk. Een overrijpe paprika in hetzelfde kratje op de achterbank besliste dat het boek de reis naar Frankrijk niet zou overleven. Het leed een oranjerood-gekleurd einde. 😂
Gelukkig is het hier nog te bestellen.
En de mooie herinneringen zijn nog volledig intact.

Lees het winnende verhaal (gratis!)

‘Schaduwen’ staat uiteraard in mijn bundel Pandora, maar ik plaats het nu ook voor iedereen op mijn website. Je leest het hier.

Er komt een nieuw verhaal aan…

Een op waarheid gebaseerd verhaal is bijna klaar. Het geeft een bijzonder kijkje in de |
wondere wereld van literaire wedstrijden.
Erger dan verliezen is winnen door verraad. Rampzalig wordt het pas als alles uitkomt.
Sommige feiten zijn haast te bizar om geloofwaardig verteld te worden. De titel staat nog niet vast – ik dacht aan ‘Schimmen’, maar zoals het nu gaat is ‘Slachtbank’ misschien passender. Of zou het beter onverteld blijven? Ik twijfel.

Niets missen?

Wil je op de hoogte blijven van nieuwe verhalen, publicaties en voorproefjes? Vul je mailadres in via het formulier rechtsboven op mijn website. Dan mis je niets meer!

Met een tevreden gevoel kijk ik uit naar wat komen gaat.
Met een zonnige groet,
Conny

P.S. Nogmaals mijn dank aan de jury van de Gorcumse Literatuurprijs voor dit onvergetelijke eerbetoon aan ‘Schaduwen’. En bedankt voor alle lieve reacties!

GorcumseLiteratuurprijs #Schaduwen #Pandora #Voorlezen #Auteursleven #Winnaar #Literair

Nieuw avontuur van Blije Teije: Zeerovers!

Geef een reactie

Teije gaat met mama naar het strand. Hij houdt zijn kibbeling stevig vast.
Onderweg duiken brutale meeuwen en vervelende jongens op.
Wat zal er gebeuren?

Zeerovers lijkt op mijn eerder verschenen verhaal Meeuwen, maar is nu bestemd voor kinderen van 8–10 jaar. Het avontuur is spannend en grappig, precies goed voor jonge lezers.

Lees Zeerovers hier

Ontdek ook de andere avonturen van Blije Teije:

#BlijeTeije #Zeerovers #Meeuwen #Kinderverhaal #Avontuur #Strandplezier #Leesplezier #Kinderenlezen

Dromen stampen harder dan de wekker.

Geef een reactie
Sara heeft een mooie droom
Sara

Sara leest stiekem onder de dekens. En dan barst het los.

Boeken die uit de kast marcheren. Draakjes die stuntelen. Een parade die alles meesleept—behalve slaap.
De droomparade is een nieuw voorleesverhaal waarin chaos en magie hand in hand gaan. Herrie, humor, en dat zachte gevoel: samen is sterker.

Neem een kind mee. Of je eigen innerlijke nachtbraker


👉 Lees De Droomparade hier: https://connyhoogendoorn.nl/de-droomparade/

𝐃𝐞 𝐥𝐞𝐮𝐤𝐬𝐭𝐞 𝐯𝐚𝐧 𝐝𝐞 𝐤𝐥𝐚𝐬

Geef een reactie

Na Teije is het nu de beurt aan zijn zusje Noortje. In dit nieuwe kinder­verhaal (8–10 jaar, AVI M5/E4) is zij de hoofdpersoon.

Noortje is boos op de hele wereld – tot een paardenbloem haar iets belangrijks laat zien. Een klein verhaal over boosheid, verdriet én durven hopen.
Geschreven voor jonge lezers, maar herkenbaar voor iedereen die ooit verliefd was op school.
📖 Lees het hier: https://connyhoogendoorn.nl/de-leukste-van-de-klas/

Teije in de hoofdrol

Geef een reactie

Ik deel met plezier mijn allereerste verhaal voor kinderen van 8 tot 10 jaar (AVI M5/E4). Het verhaal is geïnspireerd door mijn kleinzoon Teije, die dol is op voetballen en FC Utrecht.

Samen met zijn vader beleeft hij een spannend avontuur vol actie en ontdekkingen – precies iets waar jonge lezers van genieten! Ik ben ontzettend benieuwd hoe kinderen (en volwassenen) erop reageren. Laat je het weten?

📖 Lees het verhaal hier: https://connyhoogendoorn.nl/utreg/

KRAAIEN

Geef een reactie

Nieuwsbrief – 24 augustus 2025

Beste lezers,

Toen ik aan deze serie begon, dacht ik dat ik drie losse verhalen zou schrijven. Maar gaandeweg merkte ik dat ze samen een groter geheel vormen. Meeuwen, Duiven en nu het slotdeel Kraaien zijn geen fictieve vertellingen alleen, maar spiegels van incidenten die zich echt hebben afgespeeld – op straat, in de stad, in de bestuurskamer.

👉 Vandaag verschijnt het derde en laatste deel: Kraaien. Je vindt het hier: https://connyhoogendoorn.nl/kraaien/

Wat me misschien nog het meest trof tijdens het schrijven, is hoe vaak er wordt weggekeken. Door omstanders. Door instanties. Door bestuurders. Niet alleen de daden zelf zijn pijnlijk, maar vooral het stilzwijgen eromheen.

Met deze verhalen wilde ik niet zozeer een oplossing bieden – die heb ik niet – maar wel een ervaring oproepen. Het ongemak voelbaar maken. Omdat ik geloof dat verandering pas begint als we de moed hebben te kijken, en niet weg te lopen.

Dank voor het lezen, en voor jullie reacties die deze verhalen zoveel betekenis geven.

Hartelijke groet,
Conny

Deel 1 vind je hier: https://connyhoogendoorn.nl/meeuwen/
Deel 2 hier: https://connyhoogendoorn.nl/duiven/