Natuurlijk probeer ik rustig en kalm recensies te delen, maar het kost me wel veel moeite! Want wat  een superlatieven gebruikt Karin Meinen-Benjamins van Samenlezenisleuker. Tegenwicht blies haar van haar stoel.

Ik citeer:

Van de eerste letter tot de laatste punt heb ik zo genoten van dit boek. 21 verhalen, en dan elk verhaal met een andere emotie afsluiten, even laten bezinken en weer meegezogen worden in de volgende. De schrijfstijl is fantastisch, beeldend, staccato met korte krachtige zinnen maar het leest zo vloeiend als water weg.

Het is onvoorstelbaar hoe Hoogendoorn keer op keer in een bepaald aantal bladzijden een heel verhaal weet neer te zetten. Met personages die pakken, met (soms pijnlijke) onderwerpen die je raken en dit alles gewoon ook nog met diepgang.

Passie, lust, misbruik, maar ook zoete wraak, moord, liefde en gerechtigheid zijn een voorbeeld van zaken die voorbij komen in deze briljante verhalen. Het zorgt ervoor dat je lachend, tenenkrommend, walgend, grijnzend, ontroerd en totaal voldaan de bladzijden omslaat.

Conny werd door auteur Louise Flint tot Koningin van het Korte Verhaal benoemd. Noem het Keizerin, of wat maar overtreffend is en ik reken het goed!

Ze vond Tegenwicht  een parel van een bundel en op alle fronten 5 sterren waard.
Ik ga er even van bijkomen, hoor.

https://samenlezenisleuker.wordpress.com/2016/05/02/karin-las-tegenwicht-van-conny-hoogendoorn/