Natuurlijk had ik al eerder een signeersessie meegemaakt, maar dat was samen met mijn Niets-is-wat-het-lijkt-vrienden. Dit was de eerste keer dat ik het in mijn eentje mocht doen. Reuze spannend!
De Bruna in Houten had al een paar dagen een grote poster met aankondiging hangen en veel reclame op social media gemaakt. Alles stond perfect voor me klaar. De eerste twintig minuten bleef het angstig stil. Echt, ik was al bang dat er nooit iemand bij mijn tafeltje kwam staan. Gelukkig keerde het tij en liep een uurtje signeren uit tot een dikke twee uur.
Niet alle gesprekjes resulteerden in een verkochte TEGENWICHT, maar dat hoeft ook niet. Het was erg leuk om met passanten én met speciaal voor mij gekomen bezoekers te praten over mijn bundel.
Innig tevreden installeer ik me vanavond op de bank en kijk spinnend als een poes naar het prachtige boeket dat ik nog afloop mee naar huis mocht nemen. Bloemen in de kleuren van TEGENWICHT. Hoe attent is dat? Wat een dag!
